Het was een vermoeiende dag vandaag. Zeker voor San. Vandaag voor haar geen
mogelijkheid om wat uit te slapen, een vervelende behandeling, en een
afsluitend gesprek met de neurochirurg die de zorgen ook niet echt weg kan
nemen, integendeel eigenlijk. Zorgen om de operatie op zich, maar zeker ook de
zorgen rondom het toekomstperspectief wat deze operatie te bieden heeft. Al met
al geen dag waardoor je je beter gaat voelen, al is dat uiteindelijk wel de
doelstelling natuurlijk.
Even een globaal beeld van dit dagje Gamma Knife Centrum
(GKC).
06.30 uur Opstaan
07.15 uur Kinderen naar Marie Antoinette (nogmaals dank je wel)
08.00 uur Melden bij GKC
08.30 uur Koffie/thee met een extra pilletje voor San (rustgevend)
08.45 uur Infuusnaaldje inbrengen (t.b.v. medicatie en contrastvloeistof
voor de MRI)
09.00 uur Prikje met algemene pijnstiller
09.15 uur Frame opzetten en opmeten
09.30 uur Koffie/thee met een rietje (frame maakt normaal eten en drinken
onmogelijk)
10.00 uur MRI
10.45 uur Einde MRI
11.15 uur Spuitje dexamethason
13.00 uur Bestraling van 35 minuten
14.15 uur Afrondend gesprek met neurochirurg.
15.00 uur Lekker weer thuis.
En tussendoor wachten, wachten en
wachten.
Gelukkig duurde de bestraling
niet te lang. Eerder was het ook al eens 2 uur en een kwartier en 85 minuten,
dus dit viel mee. Maakt de dag iets minder lang, maar niet minder vervelend.
Morgen even een dagje rust proberen
te pakken en dan donderdag weer een stapje verder op weg naar de operatie. De
details zijn vandaag al wat ingevuld en donderdag volgt weer wat meer
informatie. Eigenlijk hoef je niet altijd alles te weten, soms geeft dit alleen
maar meer onrust, meer om je zorgen over te maken.
Jeetje, hoeveel kan een mens hebben...?? Wij willen jullie allemaal heel veel sterkte, kracht en moed toewensen..Er zijn geen woorden voor de ellende die jullie mee moeten maken, misschien doet een digitale knuffel wat...We denken aan jullie! Hans en Selma Tinnebroek
BeantwoordenVerwijderen