dinsdag 23 oktober 2012


Het was een vermoeiende dag vandaag.  Zeker voor San. Vandaag voor haar geen mogelijkheid om wat uit te slapen, een vervelende behandeling, en een afsluitend gesprek met de neurochirurg die de zorgen ook niet echt weg kan nemen, integendeel eigenlijk. Zorgen om de operatie op zich, maar zeker ook de zorgen rondom het toekomstperspectief wat deze operatie te bieden heeft. Al met al geen dag waardoor je je beter gaat voelen, al is dat uiteindelijk wel de doelstelling natuurlijk.

Even een globaal beeld van dit dagje Gamma Knife Centrum (GKC).
06.30 uur       Opstaan
07.15 uur       Kinderen naar Marie Antoinette (nogmaals dank je wel)
08.00 uur       Melden bij GKC
08.30 uur       Koffie/thee met een extra pilletje voor San (rustgevend)
08.45 uur       Infuusnaaldje inbrengen (t.b.v. medicatie en contrastvloeistof voor de MRI)
09.00 uur       Prikje met algemene pijnstiller
09.15 uur       Frame opzetten en opmeten
09.30 uur       Koffie/thee met een rietje (frame maakt normaal eten en drinken onmogelijk)
10.00 uur       MRI
10.45 uur       Einde MRI
11.15 uur       Spuitje dexamethason
13.00 uur       Bestraling van 35 minuten
14.15 uur       Afrondend gesprek met neurochirurg.
15.00 uur       Lekker weer thuis.

En tussendoor wachten, wachten en wachten.

Gelukkig duurde de bestraling niet te lang. Eerder was het ook al eens 2 uur en een kwartier en 85 minuten, dus dit viel mee. Maakt de dag iets minder lang, maar niet minder vervelend.

Morgen even een dagje rust proberen te pakken en dan donderdag weer een stapje verder op weg naar de operatie. De details zijn vandaag al wat ingevuld en donderdag volgt weer wat meer informatie. Eigenlijk hoef je niet altijd alles te weten, soms geeft dit alleen maar meer onrust, meer om je zorgen over te maken. 

1 opmerking:

  1. Jeetje, hoeveel kan een mens hebben...?? Wij willen jullie allemaal heel veel sterkte, kracht en moed toewensen..Er zijn geen woorden voor de ellende die jullie mee moeten maken, misschien doet een digitale knuffel wat...We denken aan jullie! Hans en Selma Tinnebroek

    BeantwoordenVerwijderen