Donderdag 1 november 2012. De operatie is goed geslaagd, aldus de neurochirurg. Alles is goed gegaan. En ook de zorg omtrent mogelijke schade aan het spraak-/taalgebied waar de tumor zat lijkt ongegrond. San moet soms nog echt wel even zoeken naar het juiste woord, en een enkele keer komt ze er ook echt niet uit, maar het blijkt allemaal redelijk goed te gaan en de verwachting is dat dit ook nog verder gaat verbeteren. In het tijdsbestek tussen 17.00 uur en 19.30 uur dat ik vanavond bij haar was, werd het eigenlijk al steeds beter.

Uiteindelijk werd ze vanmorgen om 10.00 naar de OK gebracht en ik kreeg om 17.00 uur het bericht dat ze op de IC (bij gebrek aan plek op de MC) gearriveerd was. Ik was inmiddels al in het ziekenhuis en was er dus snel bij. Daarna was het wachten op de neurochirurg, want die zou waarschijnlijk nog langskomen. Bleek wel erg lang te duren, maar iedere keer werd ons weer verzekerd dat hij echt nog wel zou komen. Dit werd dus zo ongeveer 19.15 uur. En heel veel meer informatie dan dat de operatie enorm goed was gegaan en dat hij ook zeer tevreden was over de spraak ed. werd er op dit moment niet verstrekt. Genoeg om met een goed gevoel naar huis te gaan en voor San om lekker te gaan slapen.

Nou ja, lekker slapen, iedere twee uur wordt ze nu wakker gemaakt om wat controles te doen en de reacties en reflexen te toetsen en dat gaat de eerste 24 uur zo, daarna wordt het om de vier uur en daarna om de acht uur. Verder ligt ze natuurlijk aan allerlei slangen en apparaten die de nodige kabaal en onrust teweeg brengen. Veel pijn heeft ze niet, maar wel een enorm blauwe hand, die 2x zo dik is als normaal, iets verkeerd gegaan met infuus prikken (alweer). Infuus 2 zit dus nu in haar voet, kijken of dat lekker slaapt. Maar ze zal wel moe genoeg zijn.

Als vannacht alles goed gaat, mag ze morgen weer naar de afdeling, waar ze dan normaal gesproken een week blijft. Maar nu eerst van die IC af, loskoppelen van alle slangen en apparaten en dan stapje voor stapje op naar een goed herstel.