Donderdag 8 november 2012: Lekker weer thuis. Vanmorgen rond 11.30 uur waren we weer thuis. Ik had afgesproken dat de kinderen een uurtje van school mochten en dat zij samen met oma dus ook even lekker thuis waren toen ik met San thuis kwam.

Leuk onthaal met bloemen, slingers en ingelijste foto’s. En nu dus thuis verder herstellen, rustig aan doen, zeker de eerste weken, wat wellicht soms niet mee zal vallen, San kennende. In de afgelopen dagen is ze zichzelf al wel een paar keer tegengekomen en dat viel haar eigenlijk tegen. Dus dat betekent nog wat rustiger aan doen dan verwacht.

Vanavond was goed te merken dat iedereen weer blij is. Anouk loopt te fluiten, Tom te huppelen. Muziek aan, lekker dansen, even met mama op de bank, boekje lezen, laatste nieuwe dingen laten zien. Tom heeft zelfs koffie voor San gemaakt. Voor San is het ook fijn natuurlijk. Slapen in je eigen bed, tot rust komen op je eigen bank. En geloof het of niet, thuis smaken zelfs de boontjes lekkerder dan in het ziekenhuis (al aten we vanavond pilaf (pilav?)).

Mooie gelegenheid wellicht ook om hierbij iedereen van harte te bedanken voor alle bemoedigende  reacties, de warme belangstelling, de aangeboden hulp, de bloemen en de vele kaarten.

As. maandag naar het ziekenhuis om de hechtingen te laten verwijderen en daarna wordt ook weer meer duidelijk over de eventuele nabehandeling. Maar nu even niets, even bijkomen, even proberen te genieten van de rust.