Dinsdag 16 april 2013: Vanmorgen tijdens het tandenpoetsen kwam ik erachter dat ik heel vaak aan San terugdenk in betere tijden. De laatste jaren zijn heel intensief geweest, zijn we enorm dicht naar elkaar toegegroeid, maar als ik nu aan haar denk is het vaak van voor haar ziekte. Of misschien ook wel uit de periode van het ziek zijn, maar dan alleen aan de mooie dingen van dat leven. Apart om zo te constateren dat ik eerder steeds heel erg met het hier en nu en de naaste toekomst bezig was en dat ik nu ook veel met het verleden bezig ben, naast het hier en nu en de nabije toekomst. Het zal wel zo zijn dat het hier en nu en de nabije toekomst me momenteel minder kopzorgen geeft waardoor er ruimte ontstaat voor denken aan het verleden. Fijn wel om te merken dat er zoveel mooie herinneringen zijn. Verdrietig maakt dat ook, want meer mooie herinneringen samen met San gaan er niet meer bijkomen. Andere leuke herinneringen wel natuurlijk. Twee prachtige kinderen die nog voor vele mooie momenten gaan zorgen.

Ik ben er de afgelopen dagen achter gekomen dat mijn verhaal over San nog niet compleet is. Ik ga nog wat meer herinneringen ophalen, misschien wel vastleggen. Niet op dit weblog, maar gewoon voor mezelf, voor de kinderen, zoals ik ook eigenlijk in augustus misschien wel begonnen was. Mooie herinneringen, maar ook andere, eerder weer verdrietige zaken, gewoon om het verhaal volledig te maken en omdat ik merk dat ik daar nog veel mee bezig ben. Geeft me mooi wat afleiding en wat rust wellicht als het wat meer vastligt. Van alles blijkt nu terug te komen, dus het moment lijkt goed, later is het wellicht minder helder en is de kans voorbij. Of dit het einde van dit weblog is weet ik nog niet. Ik ga wat dat betreft steeds alleen maar op mijn gevoel af en dat blijf ik nog maar even doen.