Zondag 16 december 2012: Weer een stukje verder op weg naar herstel. Het gaat allemaal niet snel, maar iedere dag zie ik weer verdere verbetering. Enerzijds op het fysieke vlak, anderzijds ook op het neurologische vlak.

Conclusie is inmiddels toch wel dat San een longontsteking heeft (gehad), of er tegenaan heeft gezeten. Echt heel ziek noemde de huisarts haar. Verder herstel hiervan zal heel geleidelijk gaan en nog wel even duren. Vanmorgen heeft ze in ieder geval weer eens lekker onder de douche gezeten. Was meteen genoeg voor de rest van de dag, maar wel lekker voor haar. Naar beneden is nog een beetje te veel gevraagd, maar wellicht dat we daar de komende dagen naar toe kunnen werken. Zou mooi zijn zo voor de kerst.

Over de neurologische klachten is vrijdag nog overleg geweest met dr. Hanssens (behandelend arts van de hersentumoren). Ieder eerder genoemd aspect (bestraling, epileptische activiteit en hoge koorts) kan alleen al de klachten verklaren. Dus wat er precies verantwoordelijk voor is, zullen we niet weten. Wel is de medicatie hierop wederom aangepast. Toch maar weer wel dexamethason om de eventuele bestralingsreactie te bestrijden en een hogere dosis anti-epileptica. Gelukkig gaat het op dit gebied ook vooruit, al zijn we er nog lang niet.

Ook is er weer wat ruimte voor ontspanning (voor mij) geweest. Eerste poging was donderdagavond, die lukte nog niet helemaal. Ik dacht even een half uurtje rustig in bad te kunnen gaan (doe ik bijna nooit). Na 10 min. was Tom al 3x uit bed en naar de WC geweest, last van buikpijn. Bij San ging hij even melden dat papa in bad zat, dat had hij nog nooit gezien. 10 Minuten later, toen hij eenmaal rustig lag te slapen, besloot San om maar eens alleen naar de WC te gaan. Helaas was dit nog te veel gevraagd en kwam ze ongeveer tot halverwege de gang en moest toen gaan zitten. Tot zover mijn ontspanning in bad.

Gisteren ging het veel beter. Mijn geweldige vrienden hadden besloten om ons traditionele eindejaarsdiner bij ons om de hoek (bij Rieneke en Tomas thuis) te houden. Een professionele kok was ingehuurd om voor het gezelschap te koken.  Helaas kwam het voor San te vroeg om er bij te kunnen zijn, maar voor mij was het een zeer geslaagde, lekker ontspannen avondje.

En vanmiddag heeft onze Tom meegedaan aan de Lido-Cross. Van zijn leeftijdscategorie binnen zijn club was hij de snelste (van de drie, maar toch), hij reuze trots en wij ook natuurlijk. Dus er is ook weer ruimte voor ontspanning en plezier, ik hoop dat we op deze weg zo door kunnen gaan.