Dinsdag 26 maart 2013: Eigenlijk wordt het al wat later en zou ik naar bed moeten gaan. Toch nog even een berichtje. Het gaat ineens veel slechter, de afgelopen dagen al, maar vandaag zeker. De krachten zijn weggevloeid. Het werd moeilijker met eten, drinken, medicijnen innemen. Slaap werd dieper, bewustzijnsniveau lager. Maar ook darmen die stil liggen, verminderde doorbloeding van handen en voeten (koud). Neurologische klachten die toenemen, m.n. zicht, coördinatie, focussen noem maar op. Gisteren waarschuwde de huisarts al voor de verslechtering die zij waarnam in de laatste dagen, maar vandaag was het mij ook heel duidelijk. Vanmorgen uit het niets enorm benauwd, hoesten, wat niet meer ging, een reutel die niet meer weg te krijgen was. Huisarts weer laten komen, en vanmiddag was het opnieuw terug, het gaat niet meer, de wanhoop in haar blik, het onvermogen om te hoesten, daar waar de hoestprikkel enorm was. Het gaat nu echt niet meer.

Dus hebben we besloten om San met een morfinespuitje en een slaapmiddeltje wat meer rust voor de avond en nacht te geven. Morgenochtend komt de huisarts weer, gaan we kijken of het in een meer definitieve vorm (infuusje, pompje) aangelegd moet gaan worden. Alles kan nu alleen nog maar staan in het teken van rust en comfort brengen voor San. Om de vier uur komt de thuiszorg nu kijken en opnieuw wat toedienen tot morgenochtend dus, en dan kijken we verder. Om 02.30 uur staat weer iemand op de stoep, ik ga maar even slapen. Hopelijk geeft het voor San vannacht in ieder geval de rustige nacht waar ze recht op heeft, morgen zien we verder.