Zondag 17 maart 2013: Volop leuke dingen met de kinderen gedaan de afgelopen dagen. De kinderen hebben zich prima vermaakt. Lekker gespeeld, uit school afgesproken met 4 vriendinnen, samen met oma (!!!) met z’n allen op de fiets naar het centrum om inkopen te doen voor de rest van de avond, hier gegeten en film gekeken. Tom zaterdag met Guus gegymd en de hele verdere middag geknutseld en gespeeld bij Guus, hockey, nieuwe kleren gekocht (alweer), en vandaag allemaal naar het zwembad ook nog eens met ons nichtje Luz. Hartstikke leuk. Maar toch.

De zorgen nemen toe. Hetgeen dinsdag gebeurde, gebeurt nu regelmatiger. De huisarts heeft aangegeven dat het een andere vorm van epileptische activiteit is dan de vorm(en) waar we al bekend mee waren. De impact is behoorlijk. Soms duren deze aanvalletjes naar kort 20 – 30 seconden, maar soms ook wat langer, tot enkele minuten. Het enige wat San hierna nog rest is slapen. Volledig stuk zit ze dan. Bijna niet wakker te krijgen voor haar eten, drinken of pillen. Sommige ochtenden gaat het iets beter, dan is ze een beetje uitgerust, maar de afgelopen 2 , 3 dagen kwam er dan al vrij snel weer zo’n aanvalletje en was het de rest van de dag niet veel meer. Contact is steeds lastiger te leggen. Het wordt moeilijker en moeilijker.