Zondag 3 maart 2013: Een vrij rustige dag, San heeft veel geslapen, maar was met name ook vanavond een tijdje goed wakker en we hebben even lekker zitten kletsen (nou ja, ik klets en zij geeft korte antwoordjes). Ook nog even de videobeelden van Anouk haar verjaardag van vorig weekend teruggekeken. Wat heeft Anouk ervan genoten. Dat vergat ik nl. eerder nog te vermelden maar die dame heeft ondanks alles vorige week een superleuke verjaardag gehad (haar eigen woorden).

Vandaag had ze ook even haar verdrietige momenten, logisch natuurlijk. Ze was even boos op alles en iedereen en wilde alleen maar bij mij blijven en lekker knuffelen. Maar later is ze toch lekker met oma de hond uit gaan laten en bij Eric en Monique de verjaardag van Rick gaan vieren. Toen ik ze kwam halen was het wel weer over met de liefde: “Wat?! Ben je er nu al, we hebben nog lang niet genoeg gespeeld dus je had nog niet hoeven komen” Gelukkig maar, klinkt weer als mijn dochter.

In de auto terug naar huis ook nog even een gesprekje over mama. Ik had San even een uurtje alleen gelaten, ze ligt voornamelijk rustig te slapen en veel kwaad kan dat dus niet, maar Tom was er nog niet helemaal gerust op. “Maar wat nu als er wat gebeurd met mama, gaat ze dan dood? En hoe ziet ze er dan uit?” “Nou ja, mama ligt nu steeds rustig te slapen en als ze dood is, dan ziet ze er nog steeds hetzelfde uit, alsof ze ligt te slapen, alleen haalt ze dan geen adem meer”. En vervolgens zijn de kinderen even na gaan doen of ze zelf ook zo rustig konden ademhalen alsof ze dood waren. Daarna weer over tot de orde van de dag: “gaan we nog wel frietjes eten vandaag?”

Beetje luguber misschien, maar zo wordt er dus over gesproken. Bij thuiskomst mocht Tom van Anouk wel even voorop lopen en eerst bij mama gaan kijken. Toen ze zeker wist dat mama al weer een keer haar ogen had opengedaan durfde ze ook wel verder te komen. Het is niet gemakkelijk voor haar.

Voor mezelf was ik al enkele weken eerder begonnen met het vastleggen van gebeurtenissen en herinneringen. Omdat dit weblog ook een goede manier is om deze zaken mooi bij elkaar vast te leggen en te bewaren, heb ik de afgelopen dagen hier ook nog wat tijd aan besteed, zodat het nu toegevoegd kan worden aan het weblog. Hiervoor heb ik een extra pagina (tabblad) aangemaakt ‘herinneringen’. Het is de ruwe versie, hiermee bedoel ik, vastgelegd voor mezelf, San, de kinderen of voor weet ik veel wie, maar zonder verdere aanpassingen of correcties, precies zoals ik toen dacht en het opgeschreven heb.