Donderdag 28 februari 2013: De thuiszorg is geregeld, had even wat voeten in aarde, maar het is rond. Morgenmiddag om 13.00 uur wordt de ambulance voorgereden ofwel de ‘gele taxi’ zoals Anouk het noemde en dan komt San lekker naar huis.

Vanavond nog even met de kinderen bij San geweest, was wel even goed voor iedereen, maar altijd wat onwennig voor de kinderen zo’n ziekenhuis, gelukkig wordt het vanaf morgen weer anders. Anouk ziet het ook zo, “gelukkig komt mama weer naar huis, krijgen we ons normale leventje weer terug”.

Bovenop alle eerder gemelde klachten heerst er bij San een soort vlakheid in haar emoties, vreugde of verdriet (op enkele onbedaarlijke huilbuien na) zijn soms moeilijk te peilen, soms kan ze je voor je gevoel minutenlang aankijken met een nietszeggende blik die dwars door alles heen gaat. Maar 1 ding is zeker, ze is blij om naar huis te gaan en was vanavond verheugd om de kinderen weer eens te zien. Voor de kinderen was het ook fijn, vonden dat het redelijk goed ging, zeker toen mama een beetje beter wakker was en ook wat korte zinnetjes kon uitbrengen.

Verder vandaag ook wat bezig geweest met de praktische invulling van het thuis zijn. Beneden komt een bed, maar we hebben gordijnen waar je dwars doorheen kijkt, geeft dus niet echt veel privacy. Samen met Rieneke en ons ma naar een oplossing gezocht. Nou, Rieneke ik ben benieuwd wat het gaat worden, maar nu al vast bedankt voor alle moeite die je voor ons doet.

Verder wilde ik hier maar een soort oproepje plaatsen: Gezocht, kamerschermen om de privacy van San ook binnenshuis wat te waarborgen indien verzorging plaatsvindt of wanneer ze misschien wat meer rust, afzondering nodig heeft. Dus indien iemand een leuk (of minder leuk) kamerscherm tijdelijk beschikbaar heeft, het is van harte welkom.

Voor de rest zien we het allemaal wel de komende dagen, we leven van dag tot dag, vandaag ging het niet slechter dan gisteren, misschien morgen weer anders, we zullen zien en maken er het beste van.